amek zbudowany został w latach 1418 - 1426 nad brzegiem jeziora Gosławickiego przez biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godziemba. Z trzech stron dostęp do zamku był utrudniony gdyż broniły go wody jeziora od północy natomiast od zachodu i południa bagna. Była to powstała na planie prostokąta (22x25m) murowana budowla obronna. Składała się z dwóch postawionych do siebie równolegle podpiwniczonych budynków połączonych łącznikiem, pod którym znajdował się loch więzienny. Pomiędzy nimi powstał dziedziniec, którego szerokość wynosiła 8 metrów zamknięty bramą wjazdową. Na dziedzińcu znajdowała się studnia. Budynki były dwukondygnacyjne i posiadały po dwa pomieszczenia na każdej kondygnacji.
  W połowie XV wieku następuje rozbudowa zamku. Powstają zewnętrzne kamienno - ceglane mury obronne otaczające budynki. Ich  długość i szerokość to 38x42 metry. Grubość murów jest różna. Najgrubszy jest odcinek wschodni (2,3m), południowy ma grubość 1,4 m a północny i zachodni po 0,95 m. W ich narożnikach osadzono nadwieszone okrągłe wieżyczki o średnicy 3,5 m. Na zewnątrz murów zbudowano także ustęp czyli tzw. gdanisko połączone z zamkiem ceglanym gankiem. Po wybudowaniu murów wjazd do zamku prowadził od strony jeziora czyli północnej po moście, którego fragmenty zostały odkryte.
  Podczas szwedzkiego najazdu zamek został zniszczony lecz później ponownie go odbudowano. Zrezygnowano jednak z odbudowy łącznika gdyż w jego miejscu prowadził teraz nowy wjazd a od strony północnej powstał nowy budynek.
  W 1772 roku właścicielką zamku była Jadwiga Łącka a ostatnim z Łąckich mieszkających na zamku był Melchior od którego to odkupił zamek w 1822 roku Klemens Kwilecki. Lecz będący w nie najlepszym stanie zamek zostaje częściowo rozebrany a pozostałe budynki przyłączono do folwarku z przeznaczeniem na browar.
  W latach 1978 - 1986 odremontowano budowlę i obecnie mieści się w nim Muzeum Okręgowe.