|
Godziemba
W polu czerwonym sosna
barwy naturalnej, o trzech konarach i pięciu korzeniach. W klejnocie nad
hełmem w koronie pół rycerza w zbroi, trzymającego w prawej ręce taką samą
sosnę, jak na tarczy.
Interesującą legendą owiane
jest powstanie tego herbu.
W roku 1094 wojewoda krakowski
Sieciech wkroczył na czele polskich wojsk na Morawy. Szybko też doszło
do starcia. Polski rycerz Godziemba stracił w walce broń. Jeden z nieprzyjaciół
widząc Polaka bezbronnym skoczył, aby go pojmać. Godziemba nie tracąc ducha
podjechał do pobliskiego lasu i wyrwawszy z ziemi młodą sosnę stanął do
walki, po czym pokonał wroga i pojmał go w niewolę. W nagrodę za swój czyn
otrzymał herb z wizerunkiem sosny.
Herb był najbardziej rozpowszechniony
na ziemi brzeskiej, dobrzyńskiej, kaliskiej, sieradzkiej, a po unii w Horodle
- na Litwie. |
Godziembą pieczętowały
się następujące rodziny: Babski, Bosakowski, Butowicz, Buttmanowia, Chodorowski,
Ciechanowski, Czekanowski, Czyż, Daniełowicz, Dąbrowski, Dąmbski, Falkowski,
Gieduszycki, Gierowski, Głowiński, Godebski, Godziemba, Gołaszewski, Gorzkowski,
Ihnatowicz, Jamiołkowski, Jukowski, Kobyłecki, Korzeniański, Kowalewski,
Kreptowicz, Kryliński, Kucharski, Laskary, Lubczyński, Lubiański, Lubrański,
Maleszewski, Mintowt, Niżyński, Oborski, Paniewski, Parkosz, Paszewski,
Pawlowski, Puniewski, Radecki, Rusinowicz, Rusinowski, Sierawski, Skrzeczyński,
Sławoszewski, Snopowski, Sosnkowski, Sosnowski, Starzyński, Stemiński,
Sterpiński, Strzałkowski, Sztembarth, Święcicki, Święcimski, Wardeński,
Wasuczyński, Wąsowski, Węgleszyński, Węgliński, Wieniecki, Wojarzyński,
Wolski, Wysocki, Żeromski, Żórawicki, Żurawski. |
|