amek zbudowany został w 1425 roku przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Wojciecha Jastrzębca. Początkowo były to dwa, trzykondygnacyjne budynki stojące równolegle względem siebie, w narożniku stała wieloboczna wieża a wjazd na wybrukowany dziedziniec prowadził od strony południowo-wschodniej. W późniejszym czasie zamek otoczono drugim pierścieniem murów tworząc tzw. międzymurze. Powstało nowe przedbramie z trzykondygnacyjną wieżą a z początkiem XVII wieku dwa stojące budynki mieszkalne połączono dobudowując nowe skrzydło.

  W XVI wieku nowymi właścicielami zamku została rodzina Russockich, później Gębickich a następnie rodzina Szczawińskich. Szczawińscy herbu Prawdzic byli także właścicielami zamku w  Biesiekierach.

  W 1656 roku podczas „potopu” zamek został zajęty przez wojska szwedzkie a z chwilą ich wyjścia – spalony. Pomimo prób nie został już odbudowany i od tej pory są to tylko ruiny. Materiał budowlany jak kamień i cegłę wykorzystywała okoliczna ludność do swoich celów.

  Obecnie oglądać możemy pozostałości murów budynków mieszkalnych i brzedbramia oraz fragmenty wieży bramnej.