Kliczków

amek zbudowany został na wysokiej skarpie pośród mokradeł, w 1297 roku przez księcia Bolka I Surowego. Budowla tak jak i inne wybudowane przez niego strzegła granic księstwa świdnicko - jaworskiego.
Po jego śmierci władanie zamkiem przejął syn Henryk I Jaworski a potem Bolko II Mały. I tak jak i inne zamki księstwa swidnicko - jaworskiego po śmierci księcia przeszedł we władanie królów czeskich.
  Mikołaj von Rechenberg, założyciel kliczkowskiej linii rodu był pierwszym przedstawicielem rodziny, która prawie na trzysta lat związała się z zamkiem.
   XVI i XVII wiek to przebudowa zamku w stylu renesansowym zapoczątkowana przez Kacpra von Rechenberga /zwanego średnim - ojca/ a kontynuowana przez Kacpra von Rechenberga/ zwanego młodszym - syna/.
    W 1611 roku na zamku gościł król czeski Maciej.
    Po zniszczeniach wojny trzydziestoletniej i sporach majątkowych budowla przeszła w ręce rodziny von Schellendorf do roku 1703.
    Później majątkiem zarządzał baron Hans Wolfgang Wenzel von Frankenberg gubernator i wicekanclerz na dworze cesarza Leopolda.
  W 1747 roku majątek sprzedano rodzinie von Promnitz właścicielom majątków w Pszczynie, Żarach, Borowej i Nowogrodźcu.
  XIX wiek to przebudowa zamku. Zmieniono wystroje sal, dobudowano neogotycką wieżę. Na mocy testamentu z 1877 roku właścicielem ziem i zamku zostaje Fryderyk Herman Jan Jerzy hrabia zu Solms-Baruth, który to przez ponad czterdzieści lat zarządzał majątkiem w Kliczkowie. On też zlecił przebudowę zamku dwóm architektom berlińskim, która trwała trzy lata.
   Podczas drugiej wojny zamek został skonfiskowany przez Hitlera po nieudanym na niego zamachu a członków rodziny aresztowano.
   W 1945 roku posiadłość choć nie uległa większym zniszczeniom w czasie wojny została rozgrabiona przez wojska radzieckie i szabrowników.
   Po wojnie zamek był w posiadaniu nadleśnictwa potem wojska i Politechniki Wrocławskiej. Pod koniec XX wieku rozpoczęto prace konserwatorskie, remontowe i zabezpieczające.
  W listopadzie 2001 roku zakończono podjęte prace.