amek zbudowany został około 1260 roku przez rodzinę Borków a ściślej Borka II kasztelana kołobrzeskiego. W tym czasie zamek nosił nazwę Wulvsberg. Pierwsze pisane informacje o zamku pochodzą z 1282 roku.
  Ponieważ Borkowie zajmowali się także rozbojem, w 1338 roku mieszczanie z Gryfic i Stargardu zorganizowali przeciwko nim zbrojną wyprawę. W jej rezultacie wybudowany zamek został spalony. Borkowie w niedługim czasie jednak go odbudowali.
  Na "działalność" rodziny uskarżali się także Krzyżacy gdyż i na nich oni napadali i w 1393 roku Krzyżacy pod wodzą Wielkiego Mistrza Konrada Jungingena z udziałem książąt pomorskich zdobyli i zniszczyli "Wilcze Gniazdo".
  W 1394 roku zamek ponownie zostaje odbudowany. Tym razem jest to murowany, dwukondygnacyjny budynek mieszkalny oraz zabudowania gospodarcze a wszystko otoczone wysokim murem, wałami i fosą. 
  W zamku tym urodziła się około 1545 roku Sydonia von Bork skazana i ścięta za czary w 1620 roku.
  Po 400 latach pobytu rodziny Borków w Strzmielach majątek kupił w 1714 roku Ernest Adrian von Edling i przebudował on stary zamek na barokową rezydencję. Budynek zamkowy został przebudowany na dwór a z pierwotnego założenia pozostała tylko fosa. W późniejszym czasie również i ten dwór został całkowicie przebudowany (mury rozebrano do piwnic i postawiono nowe). Wtedy to majątek należał już do Johanna Georga Loepera a prace miały miejsce w latach 1782-1783. W połowie XIX wieku nastąpiła ostatnia rozbudowa dworu.
  Po drugiej wojnie światowej w zabudowaniach miał swoją siedzibę Urząd Gminy w Radowie Małym. Nie remontowany budynek  niszczał i został w rezultacie opuszczony. Dopiero w 1987 roku przekazano go Archiwum Państwowemu w Szczecinie, które go odremontowało,