amek zbudowany został pod koniec XIV wieku przez zakon jaonnitów. Wcześniej w tym miejscu miała swój dwór rodzina de Pansin.
  Założenie zbudowane było z kamienia i cegły na planie czworoboku, posiadało budynek mieszkalny oraz wieżę, wszystko otaczał wysoki mur obronny a w nim brama wjazdowa. Cała budowla znajdowała się na sztucznym wzniesieniu oblana wodami rzeki i fosy.
  Pod koniec XV wieku (1492) właścicielem zamku zostaje rycerz Henryk Bork. Około 1600 roku zamek zostaje rozbudowany z inicjatywy Macieja Borka. Wzniesiono podpiwniczone, dwupiętrowe skrzydło przylegające do muru zachodniego, otynkowano budynki, dach zwieńczono ozdobnym szczytem, w pokojach na niższych kondygnacjach postawiono kominki a wyższe przykryto belkowanymi stropami.
  Podczas wojny trzydziestoletniej zamek zostaje poważnie zniszczony a jego odbudowy podejmuje się Piotr Jerzy Puttkamer, mąż spadkobierczyni między innymi zamku w Pęzinie.
  W połowie XIX wieku rozbudowano zamek dostawiając do skrzydła wschodniego drugi budynek a w miejscu dawnego podzamcza założono ogród.
   W rękach rodziny Puttkamerów zamek był do 1945 roku. Po tym okresie służył jako budynek mieszkalny oraz siedziba PGR.
  Obecnie jest własnością prywatną.