amek w stylu renesansowym zbudowany został w latach 1620 - 1640 przez Adama von Schwartzenberga. Był on ministrem elektora brandenburskiego Jerzego Wilhelma a budowla przeznaczona była głównie dla dworu elektora i służyła jako mieszkanie podczas polowań w okolicznych lasach. Sam zamek (siedziba elektora) to była dwukondygnacyjna budowla z czterema cylindrycznymi narożnymi basztami, która górowała nad niższymi, parterowymi zabudowaniami gospodarczymi i mieszkalnymi.
  Następujące po sobie wojny jak trzydziestoletnia (1618 - 1648), szwedzki "potop" (1655 - 1657) czy północna (1700 - 1721) przyniosły znaczne zniszczenie budowli. Dlatego też w 1755 roku postanowiono postawić na dawnym zamkowym dziedzińcu nowy dwór mieszkalny w stylu barokowym. Wojna siedmioletnia (1756 - 1763) przyczyniła sie do jeszcze większego zniszczenia zamku. Wojska rosyjskie kompletnie zniszczyły wszystkie okna i żelazne elementy. Przeciekający dach spowodował zawalenie się stropów w jednej z baszt i w efekcie jej zawalenie. Pod koniec XIX wieku pozostały budynek przerobiono na gorzelnię, która funkcjonowała do lat 30-tych XX pod rządami właściciela Ulricha Thilo von Fiskusa.
  Po drugiej wojnie światowej już tylko część budynku i piwnic nadawała się na magazyn a i te później ulegały niszczeniu.