amek zbudowany został za czasów króla Kazimierza Wielkiego. Powstał w obrębie miasta i był jednym z elementów obronnych tej miejscowości. Połączony z murami miejskimi, którymi miasto zostało obwarowane pełnił oprócz roli obronnej także role reprezentacyjną i administracyjną. W zamku często gościł król Władysław Jagiełło.

  W swojej historii zamek odgrywał różne role. Był siedzibą starosty wielkopolskiego, mieszkał tu burgrabia, podkomorzy i wojewoda kaliski. Na zamku odbywały się spotkania królów i książąt. Tutaj także przechowywano ważne księgi grodzkie czy ziemskie a także ferował swoje wyroki sąd grodzki.

  Zamek przedstawiał się następująco. Były to cztery skrzydła postawione na planie kwadratu, w środku których znajdował się dziedziniec. Wjazd główny prowadził przez most zwodzony przerzucony nad fosą i bramę a znajdował się po stronie północnej zamku. Druga brama, gospodarcza znajdowała się w skrzydle zachodnim. Główny budynek zamkowy to budowla czterokondygnacyjna, w której znajdowały na dwóch ostatnich piętrach pokoje mieszkalne, natomiast dwie dolne kondygnacje to sale reprezentacyjne. 

  W 1537 roku na zamku wybuchł pożar, który zniszczył część budynków. Nie wszystko zostało odbudowane. Nie odbudowano skrzydła zachodniego, którego mury zewnętrzne sięgały pierwszego pietra i tylko one były murowane. Ściany wewnętrzne były drewniane. Skrzydło to służyło jako część gospodarcza gdyż tutaj znajdowała się piekarnia z piecem chlebowym, usytuowana była brama wjazdowa a także stajnie.

  Do całkowitego upadku zamku doprowadził pożar, który w 1792 roku doszczętnie zniszczył budowlę. Ale już wcześniej zamek zaczął podupadać i niszczeć. Ostatecznie w 1804 roku stojące jeszcze ruiny sprzedano uzyskując z nich materiał budowlany.

  Później na części zamkowego placu wybudowano stojącą do dzisiaj szkołę, która w 2019 roku świętować będzie 200 lat swego istnienia.