amek zbudowany został z końcem XIV wieku nad rzeką Czarną wśród mokradeł i bagien przez Dobiesława z Chodowa. Początkowo była to czterokondygnacyjna i czworoboczna wieża mieszkalno - obronna otoczona kamiennym murem a także drewniane zabudowania gospodarcze a dziedziniec został  wybrukowany. 
   Wiek XV to rozbudowa zamku. Postawiony został budynek mieszkalny po stronie wschodniej, po nim następny budynek w części północnej a pod koniec wieku budynek zachodni. Podniesiony został także poziom dziedzińca. Z początkiem XVI wieku dostawiono do budynku północnego dalszą jego część rozbierając stojący tam budynek drewniany. Prace te prowadzone były gdy właścicielami zamku byli Mikołaj a później jego syn Hieronim Kurozwęcki.
  W 1521 roku zamek wniesiony jest jako wiano do rodziny Lanckorońskich. Anna córka Hieronima wychodzi za mąż za Jana Lanckorońskiego. Oni to przeprowadzają następną modernizację zamku. Wyburzony zostaje mur północno - zachodni a w jego miejsce postawiono trzykondygnacyjny budynek mieszkalny. Zmieniono również wjazd stawiając w miejsce wcześniejszej furty czworokątną wieżę bramną. 
  W wieku XVII prowadzone są prace mające na celu połączenie stojących do tej pory luźno budynków w jedną całość. Udało się to z początkiem XVIII wieku. Wtedy to zamek posiadał trzy skrzydła ozdobione krużgankami z arkadami a mianowicie północne, zachodnie i południowe. Wszystkie te przebudowy doprowadziły do tego, że konieczne było ciągłe podwyższanie dziedzińa. Ostatecznie dawny parter stał się piwnicą. Na zamek wiodła teraz także druga brama w skrzydle wschodnim zwana Czarną.
  Następna przebudowa zamku miała miejsce w latach 1768 - 1772 a prowadzona była przez Macieja Sołtyka obecnego męża wdowy po Stanisławie Lanckorońskim. W skrzydle zachodnim i północnym zmieniono wystrój na styl rokokowy, przebudowano skrzydło wschodnie wraz z Czarną Bramą, zlikwidowano bramę południową rozbudowując ją w wielkie skrzydło zamkowe z ogromną Salą Balową na piętrze. Postawiono także dwa pawilony.
  Kolejny właściciel Antoni Tomasz Sołtyk w 1831 roku w południowo - zachodnim narożniku stawia trójkątny taras widokowy. 
  Późniejsze remonty nie miały już wielkiego wpływu na wygląd zamku a okres gdy budowla była zapomniana i rujnowana zamek ma już chyba za sobą. Obecnie jest on własnością spadkobierców ostatnich właścicieli rodziny Popielów.