Prabuty

urowany zamek zbudowano w latach 1276 - 1345 na wysokim wzniesieniu pomiędzy jeziorami Liwieniec i Młyńskim. Założenie powstało na planie trapezu. W jego skład wchodziły trzy skrzydła mieszkalne południowe, zachodnie i północne natomiast skrzydło wschodnie zamykał mur obronny z dwoma wieżami a w nim brama wjazdowa poprzedzona mostem przerzuconym nad fosą. Zamek posiadał dwa rzędy murów obronnych. Jeden wewnętrzny z narożnymi basztami otaczający budynki i drugi zewnętrzny połączony z murami miejskimi.
  Budynki mieszkalne skrzydła północnego i zachodniego miały po około 10 metrów szerokości i 30 metrów długości a skrzydła południowego długość wynosiła 36 metrów. Wszystkie były podpiwniczone i posiadały po trzy kondygnacje. Teren pomiędzy budynkami był wybrukowany i tworzył wewnętrzny dziedziniec.
  Zamek będący siedzibą biskupów pomezańskich kilkakrotnie w XV wieku był zdobywany przez wojska polskie i częściowo niszczony. Raz w 1414 i ponownie w 1422 roku. W 1458 roku na zamku przebywał król Kazimierz Jagiellończyk.
 Wiek XVI a szczególnie jego początek to najlepsze lata jego istnienia. Rozwija się w nim życie kulturalne i naukowe, bywają w nim znane osobistości ówczesnego okresu.
  W późniejszym czasie po rozwiązaniu zakonu krzyżackiego gdy zamek należał do książąt pruskich odbywały się w nim liczne zjazdy książęce oraz rokowania podczas wojen polsko - szwedzkich.
  Rok 1688 to pożar zamku, który niszczy go prawie całkowicie. Nie zostaje już odbudowany a wręcz przeciwnie. Jedno skrzydło zostaje rozebrane a pozostałe po przebudowie przeznaczono na koszary, szpital i magazyny wojskowe.
  Prawie równe sto lat później (1787) następny pożar niszczy budowlę. Tym razem odbudowano tylko częściowo budynki o przeznaczeniu wojskowym. Lecz w dalszych latach zamek zostawał powoli rozbierany a po drugiej wojnie światowej rozebrano pozostałe widoczne fragmenty.
  Obecnie na zamku prowadzone są prace remontowe i zabezpieczające pozostałości średniowiecznego zamku.