amek murowano - drewniany zbudowany zostaje w połowie XIV wieku na miejscu wcześniejszego grodu obronnego. 
  Była to budowla składająca się z zamku wysokiego, niskiego i przedzamcza. Zamek górny to murowany budynek mieszkalny z dwoma basztami. Na zamku niskim znajdował się murowany kościół powstały za czasów księcia Witolda około 1420 roku oraz także murowana wieża bramna. Reszta budynków była drewniana lecz stała na kamiennych fundamentach. Pomiędzy zamkiem niskim a wysokim stała drewniana wieża, której zadaniem była obrona przejazdu.
  W 1390 roku dostaje budowlę od Władysława Jagiełły książę mazowiecki Janusz I Starszy. Później należy on do księcia Witolda, księcia mazowieckiego Bolesława IV Warszawskiego, od którego to odkupuje go król Kazimierz Jagiellończyk.
  W 1501 roku podpisana zostaje na zamku unia między Polską a Litwą zwana mielnicką. W tym samym czasie gościem na zamku jest oczekujący na koronę Aleksander Jagiellonczyk.
  W 1506 roku w zamku przebywa Zygmunt I zwany później Starym oczekując na koronację. Podczas jego panowania następuje przebudowa założenia. Główny budynek otrzymuje renesansowe dekoracje, baszty zostają rozebrane a w miejsce stojącej między zamkami wieży postawiono nowy budynek. Tym samym zamek utracił swój obronny charakter a stał się rezydencją mieszkalną.
  W drugiej połowie XVI wieku na zamku wybuchł pożar, który doszczętnie zniszczył budowlę. Nie została ona już odbudowana lecz na jej miejscu stanął dwór, który był siedzibą starostów. I on jednak został zniszczony przez wojska szwedzkie w 1665 roku.
Obecnie z dawnego zamku zachowały się fragmenty murów i fosa. Stoją także ruiny zbudowanego w XV wieku kościoła św. Mikołaja zburzonego w 1915 roku.