Łomża

amek wybudowany został w latach 1404 - 1425 przez księcia mazowieckiego Janusza I Starszego.
  W latach 1453 - 1455 książę Bolesław IV rozbudował zamek a w późniejszym czasie, za panowania Zygmunta Starego i królowej Bony ponownie rozbudowano założenie. Składało się ono z zamku górnego czyli wzniesionego przez książąt mazowieckich i dworu królewskiego powstałego przy dużym nakładzie finansowym Bony i Zygmunta Augusta.
Była to budowla składająca się z murowanego budynku mieszkalnego będącego mieszkaniem starosty, dalej stały zabudowania gospodarcze jak piekarnia, spichrz zbożowy, mieszkania służby, łaźnia, następnie stał budynek, w którym odbywały się sądy ziemskie i grodzkie, budynek dla służby królewskiej a także jej halabardników (wykorzystywane w czasie pobytu króla). Stała tam także drewniana wieża służąca za więzienie, murowane stajnie oraz pomieszczenie dla urzędnika pobierającego cło. Był także browar, dwie stodoły, psiarnia, dom myśliwski i ogrodnika, młyn wodny z domem młynarza, sadzawki. W skład założenia wchodził duży sad z drzewami i krzewami a za nim jeszcze jeden duży budynek mieszkalny, w którym mogło pomieścić się nawet jednorazowo ok. 150 osób. Wszystko to otoczone było umocnieniami obronnymi.
  Od początku XVII wieku zamek zaczął powoli popadać w ruinę. Zła gospodarka a także zniszczenia spowodowane wojnami szwedzkimi doprowadziły do ruiny. Część budynków uległa spaleniu, ogród zarósł chwastami. Najdłużej zachował się parterowy, murowany budynek zwany skarbcem lecz i on także w XIX wieku został wyburzony. 
  Obecnie na miejscu zamku stoją budynki mieszkalne i szkoła.