Rzeszów



amek zbudowany został z końcem XVI lub na początku XVII wieku przez rodzinę Ligęzów z Boboli . Pierwotna budowla otoczona była tylko wałem ziemnym lecz i on spełnił swoje zadanie podczas najazdu Tatarów w 1624 roku. W 1627 roku właściciel zamku Mikołaj Spytko Ligęza rozbudowuje założenie. Do istniejącego dworu obronnego dobudowano  murowaną wieżę, bramę i kaplicę. Podczas szwedzkiego "potopu" zamek ten zostaje zniszczony. 
  Po śmierci Ligęzy zamek odziedziczyła jego córka i jej mąż Jerzy Sebastian Lubomirski. On to w połowie XVII wieku przystąpił do rozbudowy i umocnienia zamku. Powstała wtedy czteroskrzydłowa, jednopiętrowa budowla z wewnętrznym dziedzińcem i wieżą bramną w skrzydle zachodnim. Jako części murów nowych budynków wykorzystano mury obronne wcześniejszej warowni. Rozbiórce uległa murowana narożna wieża.
  Lata 1724 - 1730 to wzmocnienie obronności zamku. Wzmocniono bramę wjazdową dobudowując stanowiska dla armat oraz zbrojownię i pomieszczenia dla straży.
   Pięć lat później zamek częściowo niszczy pożar lecz prawie natychmiast następuje jego odbudowa i remont. Prawie do 1750 roku ulepszano i modernizowano obronność budowli.
  Od 1812 roku zamek służy za siedzibę sądu i więzienie, zostaje zakupiony przez Austriaków od Jerzego Lubomirskiego.
   1842 rok to ponowny pożar zamku i kolejna jego odbudowa. Sześćdziesiąt lat później ze względu na bardzo zły stan techniczny zamek został zburzony i powstała nowa budowla wzorowana na widoku zamku z XVIII wieku wraz z fortyfikacjami. Lecz nowa budowla lepiej już była przystosowana do pełnienia swojej roli a mianowicie siedziby sądu i zarazem więzienia.
  Podczas drugiej wojny światowej na zamku miły swoją siedzibę niemieckie władze okupacyjne a po zakończeniu wojny ponownie urządzono w nim więzienie funkcjonujące do 1981 roku. Później było jeszcze kilka prac remontowych, restauracyjnych i modernizacyjnych i tak zamek przetrwał do naszych czasów. Znajduje się w nim Muzeum Prawa, organizowane są wystawy i koncerty.