Hennig zbudował w Dębowej łące okazałą rezydencję. W 1892 roku majątek wykupiła od Hennigów Pruska Komisja Kolonizacyjna.
   Od 1895 r. w pałacu miał swoją siedzibę zakon oraz seminarium duchowne  Ojców Ewangelistów. Ojcowie wybudowali w 1901 roku na północnym skraju parku kościół w stylu neogotyckim na potrzeby licznej gminy ewangelickiej. Jest to okres wzmożonego osadnictwa niemieckiego. Wówczas to zmieniono nazwę miejscowości na Wittenburg in Prussen. W okresie międzywojennym, w latach 1920-1924, w dostosowanym do potrzeb szkoleniowo-wychowawczych budynku, Siostry Służebniczki Niepokalanego Poczęcia NMP prowadziły zakład wychowawczy dla panien. W 1924 roku  Ojcowie Zgromadzenia Ducha Św. zorganizowali szkołę dla chłopców, a w latach 1925-1930 w pałacu mieściła się Średnia Szkoła Rolnicza. W 1932, pozostający bez administratora zrujnowany pałac, wydzierżawiły Siostry Zgromadzenia Pasterek od Opatrzności Bożej, organizując w nim nowicjat. We wrześniu 1939 r. Niemcy urządzili w nim więzienie dla księży z powiatu wąbrzeskiego. Po wojnie, w erygowanym ponownie domu Sióstr Zgromadzenia Pasterek od Opatrzności Bożej, opiekę znalazły dzieci i osoby starsze. W 1958 roku Siostry opuszczają pałac i zlikwidowany przez władze świeckie ośrodek. Po 6 latach generalnego remontu - od 1965 - w pałacu znajdował się Państwowy Dom Dziecka.  Od 1984 r. w budynku mieszczą się szkoły i internat Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Dębowej Łące.

Więcej o pałacu na stronie: http://www.odznaka.kuj-pom.bydgoszcz.pttk.pl/opisy/1e/debowala.htm