Topór.




 W polu czerwonym topór srebrny w lewo. W klejnocie nad hełmem w koronie topór srebrny w lewo, wbity w koronę. Herb Topór jest jednym z najstarszych (według niektórych heraldyków najstarszym) z polskich godeł szlacheckich. Pierwsza średniowieczna pieczęć pochodzi z końca XIII wieku. Dla podkreślenia dawnego pochodzenia znak ten był nieraz nazywany Starżą.
Herb najbardziej rozpowszechniony na ziemi krakowskiej, lubelskiej, sandomierskiej oraz na Mazowszu. Aktem unii horodelskiej Topór został przeniesiony na Litwę.

Toporem posługiwało się około 220 rodzin szlecheckich - między innymi: Balicki, Betchacki, Bętkowski (Bentkowski), Białośliwski, Biesiekierski, Brzozowski, Butrymowicz, Czyżowski, Danaborski, Długoborski, Dzierżbicki, Golanczewski, Grabowski, Grocholski, Grzegorzewski, Hynek, Jakubowski, Jaranowski, Jewłaszewski, Jezierski, Kisielnicki, Kłoński, Konarski, Koryciński, Krzetowski, Łowieniecki, Marcinowski, Masłomiecki, Modliszewski, Morawicki, Morski, Norwid, Okołowicz, Ossoliński, Piekarski, Pilecki, Pleszowski, Płocki, Prusinowski, Przespolewski, Rakowski, Rykowski, Rzeszowski, Sarnowski, Sieciechowski, Słupowski, Słupski, Smoszewski, Starołęski, Szczawiński, Szołajski, Tarło, Tarłowiecki, Tęczyński, Trepka, Tułkowiecki, Wąsowski, Wilkowicki, Włostowski, Wronowski, Zabiełło, Zaklika, Zakrzewski, Złotkowski, Zręcki.
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE SĄ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de