Kruszwica

amek zbudowany został około 1350 roku przez Kazimierza Wielkiego na miejscu wcześniejszego grodu obronnego. Powstał na planie zbliżonym do prostokąta a w skład zamku wchodził murowany budynek mieszkalny położony w południowej części założenia, budynki gospodarcze, wysoka ośmioboczna, sześciokondygnacyjna wieża stojąca w północno - zachodnim  narożniku murów obronnych, brama wjazdowa od strony zachodniej oraz szeroka fosa wraz z drewnianą palisadą oddzielające zamek od reszty wyspy gdyż właśnie na niej pierwotnie był postawiony. Na wysokich (ok.11m wysokości i 2,5 m szerokości) murach znajdowały się blanki a w koło biegł drewniany ganek dla straży i obrońców. Tylko z niego można było dostać się do środka wież
  W 1519 roku pożar zniszczył budowlę lecz została ona odbudowana i dalej służyła jako siedziba królewskich starostów. Wzmocniono obronność zamku stawiając murowaną wieżę bramną wraz z przedzamczem oraz nowy budynek mieszkalny.
 Podczas szwedzkiego "potopu" zamek wraz z  miastem był oblegany i zdobyty w 1655 roku. Po dwóch latach pobytu w nim Szwedów opuścili oni Kruszwicę niszcząc zarówno zamek jak i miasto.
  Nie odbudowywany popadał w coraz większą ruinę więc stopniowo był rozbierany dla materiałów budowlanych. Jednakże z końcem XVIII wieku postanowiono uratować resztki dawnego zamku. Wydano zakaz rozbiórki a w następnym stuleciu wyremontowano niszczejącą wieżę, odsłonięto resztki fundamentów i stworzono wokół ruin park.
  Obecnie oglądać możemy 32- metrową ośmioboczną wieżę a także fragmenty fundamentów i murów obronnych.