amek
zbudowany został w latach 1277 – 1303 przez zakon krzyżacki.
Budowla powstała na wzgórzu, na przesmyku pomiędzy dwoma
jeziorami. Była to siedziba komturii kowalewskiej.
W skład założenia wchodził czworoboczny murowany budynek
konwentualny i dwa przedzamcza. Całość otaczały mury obronne
poprzedzone fosą z wodą. Na przedzamczach znajdowały się
zabudowania gospodarcze jak spichlerze, chlewnie, kuźnia oraz
stajnie, skład broni, warsztaty do jej produkcji (kusze).
Zamek przylegał do murów miasta i był częścią jego umocnień
obronnych.
Bez powodzenia oblegał zamek (jak i kilka innych w tym czasie) Władysław
Łokietek w 1330 roku. Również Władysławowi Jagielle nie udało
się go zdobyć w 1422 roku.
Po pokoju toruńskim w 1466 roku zamek dostał się w ręce
polskie i był siedziba starostów aż do 1772 roku.
Podczas szwedzkiego "potopu" zamek został dość
poważnie zniszczony. Siedziba starosty w tym czasie mieściła się
w jednej komnacie w zachowanej baszcie. Pozostałe budowle jak
stajnie, browar czy wieża, w której odprawiano sądy kompletnie
zniszczone. Brak pieniędzy nie pozwolił na odbudowę czy remont
zamku pomimo sejmowej uchwały o jego remoncie.
W XIX wieku pozostałości zamku rozebrano a uzyskany materiał
budowlany wykorzystano przy budowie kościoła.
Obecnie z dawnej krzyżackiej budowli prawie nic nie pozostało.
Fragment fundamentów, części murów przedzamcza a na fundamentach
dawnej wieży zamkowej zbudowano wieżę ciśnień.