amek zbudowany został w latach 1277 – 1303 przez zakon krzyżacki. Budowla powstała na wzgórzu, na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami. Była to siedziba komturii kowalewskiej.
W skład założenia wchodził czworoboczny murowany budynek konwentualny i dwa przedzamcza. Całość otaczały mury obronne poprzedzone fosą z wodą. Na przedzamczach znajdowały się zabudowania gospodarcze jak spichlerze, chlewnie, kuźnia oraz stajnie, skład broni, warsztaty do jej produkcji (kusze).
Zamek przylegał do murów miasta i był częścią jego umocnień obronnych.
Bez powodzenia oblegał zamek (jak i kilka innych w tym czasie) Władysław Łokietek w 1330 roku. Również Władysławowi Jagielle nie udało się go zdobyć w 1422 roku.
  Po pokoju toruńskim w 1466 roku zamek dostał się w ręce polskie i był siedziba starostów aż do 1772 roku.
  Podczas szwedzkiego "potopu" zamek został dość poważnie zniszczony. Siedziba starosty w tym czasie mieściła się w jednej komnacie w zachowanej baszcie. Pozostałe budowle jak stajnie, browar czy wieża, w której odprawiano sądy kompletnie zniszczone. Brak pieniędzy nie pozwolił na odbudowę czy remont zamku pomimo sejmowej uchwały o jego remoncie.
  W XIX wieku pozostałości zamku rozebrano a uzyskany materiał budowlany wykorzystano przy budowie kościoła.
  Obecnie z dawnej krzyżackiej budowli prawie nic nie pozostało. Fragment fundamentów, części murów przedzamcza a na fundamentach dawnej wieży zamkowej zbudowano wieżę ciśnień.