Satanów



amek nad brzegiem rzeki Zbrucz zbudowany został w XV wieku przez rodzinę Odrowążów ówczesnych właścicieli tychże ziem. Była to obronna budowla założona na planie nieregularnego pięcioboku. Trzy boki miały długość po 105 metrów, jeden 85 m a najkrótszy, od strony miasta tylko 65 metrów. Na wszystkich narożach znajdowały się baszty wychodzące przed lico murów. Ich szerokość wynosiła około 8,5 metra. Na czterech rogach baszty były pięciokątne a jedna czworokątna mieściła w sobie bramę wjazdową. Drugi wjazd prowadził przez sąsiednią basztę a obie stały od strony miasteczka (obecnie baszt tych już nie ma). Za tą basztą stała jeszcze jedna okrągła. Baszty połączone były ze sobą podwójnym murem obronnym. Za murami wewnątrz zamku znajdowała się fosa i wały ziemne. Tylko od strony rzeki mur był pojedynczy gdyż z tej strony dostęp do zamku był niemożliwy ze względu na stromą skałę. W niektórych miejscach wysokość muru wynosiła 10,5 metra.
  W 1523 roku umiera ostatni z rodu Odrowążów a jego córka Zofia wychodzi za mąż za Jana Krzysztofa Tarnowskiego. Z kolei jej córka Katarzyna wychodząc za mąż za Adama Hieronima Sieniawskiego wnosi w posagu Satanów, który od tej pory należy do tej rodziny do połowy XVIII wieku.
  W swojej historii miasto i zamek często padały łupem najazdów tatarskich. Kilkakrotnie było niszczone i ograbiane i aby utrzymać ludność na miejscu zwalniano ją na kilka lat od płacenia wszelkich podatków. Tak było w roku 1523 i podobnie w 1561.
  W 1672 roku Podole przechodzi w ręce tureckie. Po roku Satanów jest na powrót w rękach polskich lecz w 1676 sułtan Mohamed IV mszcząc śmierć swojego syna pustoszy Podole. Zdobywa satanowski zamek i morduje ludność. Zginęło wtedy około 4 000 ludności Satanowa. W 1699 roku zamek powraca do rodziny Sieniawskich.
  W 1711 roku hetman wielki koronny Adam Mikołaj Sieniawski gości w zamku cara Rosji Piotra I. Ponieważ zamek jest w odbudowie (1700 - 1722) po tureckich zniszczeniach car zamieszkuje w domu obok zamku gdzie później umieszczono tablicę upamiętniającą ten fakt.
  W późniejszym czasie obok zamku wybudowano cukrownię a na zamku powstała przepompownia wody.
  Do dnia dzisiejszego z zamku pozostały dwie okrągłe baszty, fragmenty murów i budynku.