Gieranony



amek zbudowany został z końcem XV i początkiem XVI wieku przez  Wojciecha Gasztołda wojewodę wileńskiego i kanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ówcześni nazywali go "grabią na Murowanych Gieranonach".
  Była to budowla wzniesiona wśród lasów, na wzgórzu, na planie czworoboku (27x27 metrów) z okrągłymi, narożnymi wieżyczkami (ich wysokość to 8 metrów) z domem mieszkalnym w środku murów obronnych. Zamek otaczała fosa i zewnętrzne ziemno - drewniane wały. Ich wysokość wynosiła około 9 - 10 metrów a szerokość to 15 metrów. Przed wałami znajdowała się druga fosa. Odległość wałów zewnętrznych od głównego zamku wynosiła około 80 metrów a ich znaczna wysokość zabezpieczała budynek przed ogniem armatnim. W narożach wału usytuowane były bastiony. Wjazd prowadził przez most drewniany, w części przed bramnej - zwodzony, wieżę bramną (szerokość 2,2 m) w wałach zewnętrznych i dalej także po moście przez bramę w murze na dziedziniec zamkowy. W 1565 roku budynek zamkowy był jeszcze drewniany lecz później przebudowano go na murowany, dwukondygnacyjny.
  W zamku tym w latach 1538 - 1542 przebywała Barbara Radziwiłłówna wtenczas jako żona Stanisława Gasztołda, wojewody trockiego. Po jego śmierci zamek przeszedł na własność króla polskiego Zygmunta I Starego, który z kolei podarował go swojemu synowi Zygmuntowi Augustowi. W tym zamku rozpoczął się głośny romans Barbary i Zygmunta w 1543 roku kiedy to przybył on do zamku uciekając przed panującą w Krakowie a później także na Litwie zarazie.
  Podczas polsko - rosyjskiej wojny w latach 1654 - 1661 zamek został zniszczony lecz w późniejszym czasie odbudowany.
  Z początkiem XIX wieku opuszczony zaczął niszczeć a następnie powoli był rozbierany.
  Obecnie z zamku pozostały głębokie fosy, wały i nieliczne fragmenty murów.