amek nad rzeką Smotrycz wybudował podkomorzy halicki Mikołaj Herburt za zgodą i zezwoleniem króla Polski Stefana Batorego wydanym w sierpniu 1584 roku. Była to budowla składająca się z drewnianych budynków mieszkalnych i gospodarczych otoczona wałem palisadą i fosą. Wieża jaka wznosiła się w jednym z wałów obronnych zaopatrzona w strzelnice służyła jednocześnie jako brama wjazdowa i punkt obserwacyjny. Stróżujący na wieży ludzie mieli obowiązek ciągłego śpiewania aby pokazać, że ciągle czuwają. Wjazd prowadził przez zwodzony most. W późniejszym czasie wraz z rozwojem miasta rozbudował się też zamek. W miejsce drewnianej wieży postawiono nową, czterokondygnacyjną basztę z kamienia i cegły zakończoną attyką. Pierwsze piętro zaopatrzono w strzelnicę a ostatnia kondygnacja służyła, jak w dawnej wieży, za punkt obserwacyjny. I tu także wjazd do zamku prowadził przez most zwodzony.
  Przez następne kilkanaście lat ziemię te nękały częste najazdy tatarskie, w czasie których zniszczeniom bądź uszkodzeniom ulegało miasto i zamek.
  Od 1641 roku nowymi właścicielami zamku i ziem zostaje rodzina Daniłowiczów. Osiem lat później podczas wojen kozackich zamek zostaje zniszczony.
  W 1753 roku na miejscu zamku zbudowany został przez Mariannę Grabiankę kamienny kościół
  Z dawnego herbutowskiego zamku pozostały tylko wały obok kościoła.