Czarnobyl

amek zbudowany został w 1548 roku z drewna sosnowego przez kniazia Fryderyka Prońskiego pod nadzorem tubylca Zamoranka. Była to niewielka budowla obronna o wymiarach 37x29m. Posiadała dwie wieże bez okien i ostrokół. Wjazd prowadził przez most i od strony rzeki był bardzo trudny natomiast od strony miasta oddzielony był niezbyt szeroką i głęboką fosą. Zamek nie posiadał własnej studni, zapasów żywności a także jego uzbrojenie nie było duże - 10 rusznic. Zamek nie posiadał także stałej załogi i zdarzało się, że warowni strzegł tylko wynajmowany stróż. Ponieważ Czarnobyl leżał daleko od szlaków napadów tatarskich dlatego też niezbyt przywiązywano wagę do jego obronności. Podczas gdy z Wilna w 1563 roku wysyłano uzbrojenie do zamków w Kijowie czy Czerkasach, zamek w Czarnobylu dostał 6 starych wielkich falkonetów i 30 hakownic.
  W 1566 roku zamek dostaje od króla Zygmunta Augusta rotmistrz Filon Kmita w zamian za przekazanie skarbowi królewskiemu - Litynia.
  W XVII wieku zamek przeszedł do rodziny Sapiehów jako wiano wniesione przez córkę Kmity Zofię, która wyszła za mąż za Łukasza Sapiehę. Następnie zamkiem zarządzał Kazimierz Lew Sapieha a po jego śmierci w 1656 r. Kazimierz Władysław Sapieha. Z kolei jego córka - Cecylia wniosła Czarnobyl w 1703 roku w posagu Chodkiewiczom.
  W 1768 roku Jan Mikołaj Chodkiewicz wzmocnił obronność zamku a także miasta. Usypano nowe wały i pogłębiono fosy a na wałach ustawiono armaty. Naprawiono most zwodzony. Sam jednak Chodkiewicz nie mieszkał w zamku lecz w sąsiadującym z nim parterowym, liczącym 9 pokoi dworku. W późniejszym czasie dworek został kilkakrotnie przebudowany i ostatecznie w 1865 roku liczył 22 pokoje, dwie kuchnie i piwnice.
 W 1896 roku Chodkiewicze sprzedali państwu rosyjskiemu miasto lecz w ich posiadaniu do 1910 roku pozostał zamek i dwór.