amek zbudowany został w 1550 roku przez wojewodę kijowskiego Fryderyka Prońskiego nad rzeką Rosią.
Była to drewniana budowla z czterema narożnymi basztami otoczona wałem ziemnym. Wewnątrz niego znajdował się budynek mieszkalny podstarosty oraz służby, kaplica a także pomieszczenia gospodarcze takie jak stajnia czy piekarnia.

 

  Od 1570 roku właścicielem ziem jest wojewoda kijowski Konstanty Wasyl Ostrogski.
 W grudniu 1591 roku wybuchło powstanie kozackie. W początkowej jego fazie zamek został zdobyty przez kozaków pod wodzą Krzysztofa Kosińskiego. Oprócz zamku powstańcy zniszczyli i splądrowali wiele szlacheckich majątków lecz w lutym 1593 roku zostali rozbici w bitwie pod Piątkiem. Przywódca powstania Krzysztof Kosiński w  sierpniu tegoż roku został zamordowany w Czerkasach przez ludzi księcia Aleksandra Wisniowieckiego.
  W 1597 roku, podczas kolejnego buntu kozackiego, zamek ponownie zostaje zdobyty i zniszczony tym razem przez kozaków pod wodzą Semena Nalewajki.

  W 1648 roku przez pewien czas Biała Cerkiew była siedzibą samego Bohdana Chmielnickiego.
  Następnie warownia została rozbudowana przez hetmana Stefana Czarnieckiego wojewodę ruskiego w 1664 roku. Zamek posiadał wówczas pięć baszt drewnianych a wewnątrz założenia stało około trzydzieści budynków. W tym okresie była jedną z lepiej umocnionych twierdz na szlaku tatarskim zwanym Czarnym.
  W 1793 roku miasto po drugim rozbiorze Polski przeszło w ręce Rosji a jej caryca Katarzyna II nakazała zniszczenie warowni.
  Od 1775 roku do roku 1917 majątek należał do rodziny Branickich. Zbudowali oni w początku XIX pałac a na Górze Zamkowej kościół. Pałac został ograbiony i podpalony przez bolszewików.