|
|
Ślepowron.
W polu blękitnym, na krzyżu
kawalerskim złotym zaćwieczonym na barku podkowy srebrnej, kruk czarny
w prawo, z pierścieniem złotym w dziobie. W klejnocie nad hełmem w koronie
taki sam kruk. Według legendy herb ten przyjął Węgier Korwin, po ślubie
z dziewczyną z rodu Pobogów, łącząc znaki obu rodzin. Natomiast zdaniem
dawnych heraldyków historia kruka w tym godle sięga jeszcze czasów starożytnych.
W Rzymie, za czasów Tybenusza, żył Valerius Messala Corvinus. Podczas rozstrzygającej
bitwy z Frankami został on wyzwany na pojedynek przez jednego z przeciwników,
wojownika o legendarnej sile. W czasie walki nadleciał kruk, usiadł na
hełmie Corvinusa i zaczął atakować Franka. Zdezorientowanego przeciwnika
pokonał Valerius bez trudu. Na pamiątkę tego zdarzenia Rzymianin umieścił
w swoim herbie kruka. |
Ślepowronem, najbardziej
rozpowszechnionym na ziemi kaliskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, ruskiej,
na Mazowszu i Litwie, posługiwalo się około 350 rodzin - oto niektóre z
nich: Bagieński, Bogusławski, Bujnicki, Choynowski, Ciecierski, Czartoszewski,
Darowski, Dworakowski, Falęcki, Gąsiorowski, Goczanowski, Golimunt, Gosiewski,
Grochowarski, Gutowski, Horodyński, Idzikowski, Jastrzębski, Josiewski,
Kamieński, Kamocki, Klimaszewski, Korwin, Kossakowski, Kownacki, Krasiński,
Krassowski, Krukowski, Kuczyński, Lutosławski, Mieroszewski, Mikucki, Milewski,
Miłkowski, Miłobędzki, Młodziejowski, Mnichowski, Mrokowski, Nowosielski,
Olszewski, Pawłowski, Piotrowski, Pułaski, Rembowski, Romocki, Sarnecki,
Sarnowski, Sobolewski, Spadowski, Suchodolski, Symborski, Szeplewski, Szymanowski,
Ślepowroński, Topczewski, Trzciński, Wroniecki, Wyszkowski, Xiężopolski,
Zatorski, Zawisłowski.
|
|
