|
|
Dołęga.
W polu błękitnym podkowa
srebrna, na barku której krzyż kawalerski złoty. Ze ¶rodka podkowy wychodzi
strzała srebrna żeleĽcem w dół. W klejnocie nad hełmem w koronie skrzydło
czarne przeszyte strzał± srebrn± w prawo.
O powstaniu tego herbu
mówi dwunastowieczna legenda. Podczas jednej z wojen Bolesława Krzywoustego
polski rycerz Dołęga herbu Pobóg celnym strzałem z łuku powalił wodza nieprzyjacielskiej
armii. Pozbawionych dowództwa wrogów Polacy pokonali już bez trudu. W nagrodę
dzielny rycerz otrzymał strzałę do swojego herbu Pobóg i od tego czasu
znak ten nazywano Dołęg±. Herb był najbardziej rozpowszechniony na ziemi
dobrzyńskiej i płockiej. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na
Litwę. |
Dołęg± pieczętowało się
blisko 160 rodzin - oto niektóre z nich:
Babicki, Bartnicki, Bielski,
Brudzewski, Bychawski, Cieszkowski, D±browski, Dłużniewski, Dobrzykowski,
Dołęga, Dymiński, Dziedzicki, Dziublewski, Galemski, Górecki, Grabski,
Jasieński, Jastrzębski, Jerzmanowski, Kamieński, Kliczewski, Kobiernicki,
Komorowski, Kossowski, Kos(sz)kowski, Kowalewski, Kozierowski, Kretkowski,
Krzymuski, Lasecki, Leski, Makowiecki, Mazowiecki, Mlicki, Mostowski, Mycielski,
Narzymski, Nestorowicz, Ossowski, Ostrowski, Otocki, Piskorski, Radzimowski,
Sierakowski, Skłotowski, Srebrowski, Starozębski, Szeptycki, Szreński,
Szyrma, Szyszko, Turski, Uliński, Wierzbowski, Zabieński, Zaleski. |
|
