|
|
Bończa.
W polu błękitnym jednorożec
srebrny, wspięty w prawo. W klejnocie nad hełmem w koronie pół takiego
samego jednorożca.
Herb według legendy został
przyniesiony do Polski z Włoch. W źródłach występuje od końca XIV wieku.
Herb Bończa był najbardziej
rozpowszechniony wśród rodzin zamieszkujących ziemię krakowską, lubelską,
sandomierską i Mazowsze. |
| Bończy używały następujące
rodziny szlacheckie: Badeni, Badowski, Bartoszewski, Bartynowski, Barwikowski,
Białobrzeski, Boniecki, Braciejowski, Brzeski, Brzostowski, Bukowski, Bukszewski,
Bystrzycki, Charłęski, Chłędowski, Chmielecki, Chodnowski, Chomętowski,
Chrościchowski, Chrościejowski, Chyliński, Domagalski, Dygulski, Fredro,
Gasparski, Głuski, Gottartowski, Gozimirski, Grochowski, Guliński, Iżycki,
Jabłoński, Jacimierski, Kamodziński, Kargowski, Klonowski, Kotarski, Krakowiecki,
Kręski, Krzewski, Kulikowski, Kulwiński, Kulacki, Kunicki, Lisowski, Łubkowski,
Markowski, Miaskowski, Mieczkowski, Modzelewski, Moraczewski, Moraniecki,
Niedabylski, Osmolski, Ottenhausen, Ozdowski, Prachwicz, Pióro, Pokrzywnicki,
Postolski, Postrus(c)ki, Prawidlnicki, Przywiński, Radawiecki, Romanowski,
Rutkowski, Rybczewski, Siennicki, Skarzyński, Skoczewski, Skokowski, Skorowski,
Skrzynecki, Skwarski, Solikowski, Srzebiecki, Stępiński, Strzebiecki, Strzebieliński,
Strzeszkowski, Szabłowski, Szarewicz, Szerzeński, Szuszkowski, Tabiszewski,
Tomaszowski, Trębecki, Turno, Turobojski, Uzdowski, Waśniewski, Wilga,
Wilgierd, Zimnoch, Żeromski, Żółkiewski, Żrebiecki. |
|
