ierwotnie w Ścinawie zwanej Kamieniem później Cieniawą (wg. Długosza) istniało drewniano - ziemne  założenie obronne powstałe w połowie XIII wieku a wzniesione prawdopodobnie przez księcia głogowskiego Konrada I. Dla jednych badaczy był to zamek dla drugich - gród. Prawie sto lat później w miejscu tym stał już murowany zamek powstały w czasach króla Kazimierza Wielkiego. Poprzednia budowla możliwe, że już murowana należała do księcia żagańskiego Jana lecz król Kazimierz zdobył ją ze swoim wojskiem i zniszczył (1343 rok). Odbudowaną warownię przejął Konrad Oleśnicki i do 1492 roku był on siedzibą książąt oleśnickich. W tym to bowiem roku przeszedł pod panowanie króla czeskiego a w 1526 roku pod rządy Habsburgów. Kamienna budowla otoczona była mokradłami a także fosą z wodą zasilaną z rzeki Zimnicy.
  W 1557 roku zamek został rozbudowany i umocniony jednakże podczas wojny trzydziestoletniej a dokładnie w 1628 roku zostaje zniszczony. Fryderyk Lucae w 1688 roku opisuje zamek jako dużą kamienną budowlę. Nie było jednak chętnych do jego odbudowy i mury niszczały aż do 1757 roku kiedy to na jego miejscu wybudowano dwór. Była to dwukondygnacyjna budowla powstała w stylu barokowym a do jej budowy wykorzystano pozostałości zamku. Przetrwała ona do 1880 roku kiedy to przebudowano ją na neorenesansowy pałac. W tym okresie majątek należał do Bernharda von Löppera. W 1932 roku w pałacu natrafiono na pozostałości gotyckich murów pochodzących zapewne z dawnego zamku. Były to ceglane sklepienia z II poł. XIV wieku, sklepienia kolebkowe z wieku XV  jak i fragmenty ścian z tegoż wieku.
  Podczas drugiej wojny światowej pałac został zniszczony i do dzisiaj nie pozostał na powierzchni żaden ślad ani z zamku ani z pałacu.