Rogów Opolski

amek zbudowany został około 1272 roku przez zakon Templariuszy, którzy mieli swoje zamki w Otmęcie i Prudniku. Po kasacji zakonu w 1313 roku właścicielem zamku został rycerz Panza (Pause) a później bracia Beza (Beessa), następnie rodzina Rogowskich vel Rogójskich. W XVIII wieku zamek należał do hrabiego Kurta Haugwitza. Po drugiej wojnie na zamku miał siedzibę PGR, były magazyny zbożowe, przedszkole. Przy takim zarządzaniu zamek oczywiście uległ zniszczeniu i dopiero po przejęciu go przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną w Opolu, odremontowany powraca do dawnej świetności.
   Zamek zbudowano na wzgórzu nad rzeką Odrą i miał za zadanie ochraniać przeprawę przez Odrę. Otoczony był z dwóch stron rzeką oraz fosą a do środka wiodła droga przez most, pierwotnie drewniany później kamienny (zachowany do dziś).
    W XVII wieku zamek został przebudowany. Po stronie wschodniej postawiono wieżę a do istniejących skrzydeł dobudowano arkady. W XVIII i XIX wieku powstało skrzydło północne oraz zmieniono istniejący wystrój na styl neogotycki.
   Od południowej strony znajdują się trzy poziomy tarasów zakończone murami oporowymi a schodzące do dawnego koryta Odry.
   Najstarsza część obecnego zamku pochodzi z XIV wieku i jest to parter w skrzydle wschodnim.