Otmuchów

ad Nysą Kłodzką na wzgórzu został wybudowany przez biskupów wrocławskich zamek murowany. Powstał w 1190 roku w miejscu zniszczonego przez Tatarów grodu obronnego.
   W 1295 roku ponownie musiano odbudowywać założenie po zniszczeniach jakich doznało podczas sporu biskupa wrocławskiego Tomasza II z księciem wrocławskim Henrykiem IV Probusem.
   Z początkiem XIV wieku dobudowano skrzydło północno - wschodnie, kaplicę zamkową oraz otoczono całość murami obronnymi.
   W czasie wojen husyckich zamek za sprawą ówczesnego jego włodarza Mikołaja von Zedlitza, zwolennika reform Jana Husa, stał się siedzibą husytów aż do 1444 roku kiedy to został odkupiony przez biskupów wrocławskich.
   Lata 1585 - 1596 to rozbudowa zamku w stylu renesansowym. Powstało wtedy skrzydło północno - zachodnie a pozostałe budowle zostały przebudowane i pokryte licznymi, charakterystycznymi dla tego stylu ozdobami ( portale, sgraffiti).
   Wojna trzydziestoletnia to znowu zniszczenia warowni przez Szwedów i jej odbudowa ale już w stylu barokowym.
   Rok 1741 to zdobycie zamku przez wojska pruskie i oczywiście jego uszkodzenie. Po remoncie posiadał tylko jednokondygnacyjne skrzydła południowe i północno - zachodnie, które zresztą po 1820 roku zostały rozebrane przez ówczesnego właściciela Wilhelma von Humbolta a na ich miejscu powstały ogrody.
 Do dzisiaj, z całego ogromnego założenia, zachowało się tylko skrzydło północno - wschodnie pełniące funkcje hotelowe zapoczątkowane w 1923 roku.
  Atrakcją obecnego zamku są :

• kominek z ruchomą ścianą służący do ówczesnego podsłuchiwania rozmów toczących się w sali rycerskiej
• cela śmierci
• cela głodowa ( zachowane wydłubane przez skazańców rysunki i napisy)
• zapadnia - niewielkie pomieszczenie z ruchomym kwadratem podłogi a pod nim dwudziestometrowa studnia, do której spadał skazaniec.