Kłodzko



urowany zamek zbudowany został około 1300 roku. Wcześniej w tym miejscu stał otoczony wałami i palisadą drewniany gród warowny. Zamek z biegiem czasu był rozbudowywany i umacniany. W obrębie swoich murów posiadał budynki mieszkalne, kaplicę zamkową a także kościół.
  W 1557 roku do istniejącego zamku dobudowano następne budynki i w ten sposób powstał tzw. Zamek Dolny a stara budowla otrzymała miano Zamku Górnego. W zamku znajdowało się pięć studni a najstarsza z nich tzw "tumska" z 1393 roku wykuwana była przez około 10 lat przez kłodzkiego szewca (wg. legendy).
  Ponad pół wieku później (1622) ziemię i zamek opanowują wojska austriackie i one to umacniają zdobyty zamek. W miejscu dawnych średniowiecznych wysokich murów obronnych powstają nowe kurtynowe z bastionami i rawelinami.
  Następna przebudowa miała miejsce w 1742 roku kiedy to zamek przechodzi w ręce pruskie. Rozebrane zostają stare zamkowe budynki a także kaplica  i kościół a na ich miejscu zbudowany zostaje wielki donżon obronny. Grubość murów, w niektórych miejscach dochodzi do 12 metrów. Z tymi pracami stary, pamiętający jeszcze XIII wiek zamek przestaje istnieć. Na jego miejscu powstaje potężna twierdza obronna, której nie zdołał zdobyć nawet Napoleon w 1807 roku.
  W czasie drugiej wojny światowej w twierdzy umieszczono obóz jeniecki a także filię obozu koncentracyjnego Gross-Rossen. Podczas późniejszych działań wojennych budowla nie uległa większemu uszkodzeniu i do dzisiaj możemy oglądać dobrze zachowane pomieszczenia i bastiony oraz część podziemnych korytarzy. Ich długość wynosi około 44 kilometrów lecz do zwiedzania udostępniony jest tylko 1 kilometr.