Kłaczyna

a wysepce otoczonej wodami odnóg Nysy Szalonej znajdują się ruiny niewielkiego zamku. Prawdopodobnie wzniesiony został w XIV wieku. Jednym z jego właścicieli aż do połowy XVII wieku była rodzina von Reibnitzów. W 1430 roku zamek został zniszczony podczas wojen husyckich ale właściciele postanowili go odbudować. Oni to w wieku XVI przebudowali dotychczasową , średniowieczną budowlę  na modną w tym czasie renesansową. Miało to miejsce w latach 1530 (za Franza von Reibnitza) i 1585 roku.
  Rok 1644 to zdobycie zamku przez Szwedów i jego zniszczenie. Ponownie odbudowany przez Georga von Schweinitza służy do 1850 roku kiedy to pożar niszczy zamek a późniejsze,  dwukrotne uderzenia piorunów dopełniają dzieło zniszczenia.
  Zamek zbudowany został na planie prostokąta. W jego skład wchodziły dwa skrzydła mieszkalne (wschodnie i zachodnie) a pozostałe dwie strony zamykał kamienny mur obronny. Budynek mieszkalny to parterowa, podpiwniczona budowla przykryta dwuspadowym dachem. W skrzydle wschodnim znajdowała się kwadratowa początkowo trójkondygnacyjna a od XVI wieku czterokondygnacyjna wieża obronna zakończona ozdobną attyką natomiast skrzydło zachodnie to budynek gospodarczy. Wewnątrz znajdował się niewielki dziedziniec, na który wjazd prowadził po drewnianym moście przez bramę w murze od strony południowej.
   Dzisiaj to tylko niewielkie fragmenty murów i wieży.