Grodziec

amek wzniesiony jest na wzgórzu zwanym Grodziec w miejscu gdzie wcześniej stał gród plemienia Bobrzan. W bulli papieskiej Hadriana IV z 1155 roku po raz pierwszy możemy przeczytać o istnieniu tam zamku kasztelańskiego. Następny dokument z 1175 roku wymienia księcia Bolesława I Wysokiego jako jego właściciela. Późniejsi panowie na zamku Grodziec to Henryk II Pobożny, Henryk V Gruby, Henryk III, Bolko I Surowy, Bolesław III Szczodry.
    W 1320 roku zamek jest własnością rycerskiego rodu Bożywojów z Chojnowa a w 1473 roku kupuje go książę legnicki Fryderyk I.  Wcześniej była to tylko kamienna budowla z wieżą. Nowy właściciel przystąpił do jej rozbudowy lecz jego śmierć na pewien czas wstrzymała prace i dopiero jego syn Fryderyk II w 1505 kontynuuje dzieło ojca. Architekt Wendel Roskopf stawia budynki mieszkalne w zachodniej części placu zamkowego oraz wznosi basteje obronne od wschodu i zachodu. Wszystko oczywiście w stylu renesansowym.
    Następnie zamek był w posiadaniu kolejnych książąt legnickich: Fryderyka III, Henryka XI, Fryderyka IV.
   W czasie wojny trzydziestoletniej przez trzynaście lat / 1633 - 1646/ w zamku stacjonują wojska cesarskie i mieści się kwatera ich dowódcy Albrechta Wallensteina. W międzyczasie zamek zostaje zdobyty przez wojska protestanckie i częściowo zniszczony /1642 r./ ale ponownie odbity służy  Austriakom  jeszcze kilka lat. Odchodząc niszczą zamek.
   Ostatni książę piastowski Jerzy Wilhelm w 1675 roku postanawia odbudować zamek lecz jego śmierć prace przerywa a opuszczona budowla popada w ruinę. Uderzenie pioruna wznieca pożar i powoduje dalszą jego dewastację.
    Rok 1801 to nowy właściciel , Jan Henryk VI i nowa nadzieja na powrót zamku do dawnej świetności. Następuje remont pałacu lecz pożar wywołany przez mających tam swoją kwaterę żołnierzy francuskich niweczy plany.
    W latach 1906 - 1908 von Dirksen odbudowuje zakupiony wcześniej zamek. Powstaje budynek mieszkalny, wieża północno - wschodnia, most, wieża bramna oraz mury obronne.
    Druga wojna światowa to ponowne zniszczenia, które zostają częściowo usunięte. Przeprowadzono prace renowacyjne i zabezpieczające pozostałych budowli.
    W głównym budynku mieszkalnym możemy doszukać się fragmentów budowli gotyckiej i renesansowej natomiast pozostałe elementy to dzieło architekta Bodo Ebharta z pierwszych lat XX wieku.