amek zbudowany został pod koniec XIII wieku jako strażnica graniczna księstwa świdnickiego i jednocześnie siedziba kasztelańska.
   W latach 1430 - 1440 był własnością rycerza Zygmunta von Rachenau. Ponieważ trudnił się on rozbojem więc podjęto wyprawę przeciw rozbójnikom w w 1440 roku zdobyto zamek i osiadł na nim nowy "pan" Hynko Kruszina. Trzy lata później zamek zdobyty został przez oddziały mieszczan wrocławskich gdyż nowy właściciel także zaczął napadać na okoliczną ludność.
   Przez jakiś okres zamek był niezamieszkały i po pewnym czasie ponownie stał się siedzibą rozbójników tym razem rodziny Unwirdów.
  Czytając historie innych zamków na Śląsku możemy zauważyć, że w tym czasie bardzo dużo było tzw. rycerzy - rozbójników. Zamieszkiwali oni przeważnie w opuszczonych zamkach a nawet ich ruinach i  stamtąd prowadzili swoje wyprawy łupieskie. Natomiast okoliczna ludność nie chcąc takiego sąsiedztwa przeprowadzała przeciw nim zbrojne wyprawy a po zdobyciu zamku burzyła go. Tak też się stało z budowlą w Chałupkach. W 1509 roku Jan Turzon, biskup wrocławski zorganizował wyprawę przeciw rozbójnikom i po zdobyciu warowni została ona zniszczona.
  Nie odbudowany zamek przetrwał w ruinie do 1832 roku kiedy to jego pozostałości zostały rozebrane i w ten sposób zamek zniknął na zawsze. Po drugiej wojnie światowej, podczas prac archeologicznych odkopano fundamenty części murów obronnych i wieży. Ponadto pozostała chroniąca dawny zamek fosa i wał ziemny.