amek zbudowany został w XIII wieku na wyspie, w zachodniej jej części i należał do księstwa połockiego. Budowla znajdowała się na niewielkim wzniesieniu o wymiarach 75x50 metrów. Całość otoczona była wałem ziemno - kamiennym a od strony lądu broniła go jeszcze fosa.
  Pod koniec XIII wieku zamek został zniszczony przez krzyżackie wojska podczas jednego z licznych najazdów.
  W dokumentach o zamku jest wzmianka w 1402 roku w związku z podpisaniem porozumienia krzyżacko - litewskiego przez księcia Świdrygiełłę. W 1413 roku Krzyżacy ponownie napadają na zamek.
  Książę Witold stawia więc nowy drewniany zamek na planie czworoboku z trzema basztami.
  W 1500 roku gościem na zamku był późniejszy król Polski Aleksander Jagiellończyk z żoną Heleną.
  Wzmocnienie obronności warowni nastąpiło w 1557 roku. Wtedy to stacjonował tam 100 - osobowy oddział pod dowództwem Zakliczewskiego a cztery lata później dołączył do nich oddział kawalerii. Oprócz tego od 1533 roku szlachta otrzymywała przydział ziemi wokół jeziora w zamian za służbę wojskową na zamku. Przywileje te zatwierdził także później król Stefan Batory.
  Przeprowadzona w 1622 roku inwentaryzacja opisuje fatalny stan zamku. Na wieżach brak jest zadaszenia a drewniane pomosty w rozsypce.
  W połowie XVII wieku na wyspie wybuchł pożar, który zniszczył zamek. Ze znajdujących się tam zabudowań ocalał tylko kościół.