Czehryń

    amek zbudowany około 1590 roku przez Aleksandra Wiszniowieckiego starostę czerkaskiego za zgodą króla Zygmunta III Wazy. Stanął na wysokim wzgórzu nad rzeką Taśminą a u jego podnóża rozwinęło się miasto bronione między innymi przez zamkowe armaty. Zamek oblegany był w 1593 roku przez kozaków pod wodzą Kosińskiego podczas ich buntu lecz nie został zdobyty a sam Kosiński zginął. Lustracja z 1622 roku opisuje zamek jako budowle otoczoną dębowym ostrokołem, posiadającą trzy wieże i drewnianą bramę wjazdową. Natomiast sam zamek posiada dużo pomieszczeń, między innymi dwie świetlice na dole i dwie na górze. Jego uzbrojenie to trzy działa spiżowe, jedna hakownica oraz pod dostatkiem, prochu, kul i kamieni.
      W 1649 roku Czehryń i zamek zajął Bohdan Chmielnicki. Umocnił on jednakowo i zamek i miasto zwożąc armaty z innych twierdz np. Kudaku. W podziemiach zamkowych (w 1653 roku) ukrył swój skarb zrabowany w Polsce Jakow Parchomenko, jeden z wodzów kozackich. Rok 1664 rok to ponowne umocnienie zamku tym razem przez Czarneckiego i Sobieskiego. Później przez pewien czas zamek (1674 - 1677) był w rękach sułtana tureckiego a następnie wojsk rosyjskich. W 1678 roku zamek został wysadzony w powietrze przez syna Bohdana Chmielnickiego - Jurija, który stał na czele armii tureckiej. W 1789 roku na szczycie widoczne są pozostałości dawnego zamku.
     Drugi zamek zbudowano ok. 1760 roku w czasie gdy starostą był Maciej Potocki. Rewizja mówi, że był to dom gdzie dwie izby z przegródkami, niedaleko baszta drewniana kryta ziemią. Zamek zbudowano naprzeciw starej warowni.