Dołęga.

W polu błękitnym podkowa srebrna, na barku której krzyż kawalerski złoty. Ze ¶rodka podkowy wychodzi strzała srebrna żeleĽcem w dół. W klejnocie nad hełmem w koronie skrzydło czarne przeszyte strzał± srebrn± w prawo.
O powstaniu tego herbu mówi dwunastowieczna legenda. Podczas jednej z wojen Bolesława  Krzywoustego polski rycerz Dołęga herbu Pobóg celnym strzałem z łuku powalił wodza nieprzyjacielskiej armii. Pozbawionych dowództwa wrogów Polacy pokonali już bez trudu. W nagrodę dzielny rycerz otrzymał strzałę do swojego herbu Pobóg i od tego czasu znak ten nazywano Dołęg±. Herb był najbardziej rozpowszechniony na ziemi dobrzyńskiej i płockiej. Aktem unii horodelskiej został przeniesiony na Litwę.

Dołęg± pieczętowało się blisko 160 rodzin - oto niektóre z nich:
Babicki, Bartnicki, Bielski, Brudzewski, Bychawski, Cieszkowski, D±browski, Dłużniewski, Dobrzykowski, Dołęga, Dymiński, Dziedzicki, Dziublewski, Galemski, Górecki, Grabski, Jasieński, Jastrzębski, Jerzmanowski, Kamieński, Kliczewski, Kobiernicki, Komorowski, Kossowski, Kos(sz)kowski, Kowalewski, Kozierowski, Kretkowski, Krzymuski, Lasecki, Leski, Makowiecki, Mazowiecki, Mlicki, Mostowski, Mycielski, Narzymski, Nestorowicz, Ossowski, Ostrowski, Otocki, Piskorski, Radzimowski, Sierakowski, Skłotowski, Srebrowski, Starozębski, Szeptycki, Szreński, Szyrma, Szyszko, Turski, Uliński, Wierzbowski, Zabieński, Zaleski.
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE Sˇ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de